[artykuł] Rower a inne dyscypliny. Jak poprawić kondycję ?

[mathmed]

Jest wiele sposobów jazdy rowerem wśród najlepszych. Jeśli chodzi o technikę jazdy na jednym biegunie jest Ivan Basso, na drugim Lance Armstrong. Pierwszy preferuje jazdę w siodełku, rzadko wstaje. Nie potrafi agresywnie przyspieszyć, preferuje stałą jazdę pod górę i zamęcza przeciwników tempem. Drugi w swoich latach świetności wstawał z siodełka i odjeżdżał w mgnieniu oka, nawet na najbardziej stromych fragmentach etapów. Skąd różnice ? Wydaje mi się, że w sposobie treningu. Lance był doskonałym biegaczem, ćwicząc triathlon. Basso zawsze tylko jeździł na rowerze.

 

Bieganie ma zupełnie inną biomechanikę. Większą rolę odgrywa przednia grupa mięśni uda – mięsień czworogłowy, z powodu pionowej pozycji. Drugim istotnym elementem jest sposób oddychania. Na rowerze, najistotniejszy jest oddech przeponowy, w bieganiu natomiast jest w pewien sposób ograniczany napięciem mięśni brzucha i lędźwiowych, podczas unoszenia nóg. Jest to też jedna z bezpośrednich przyczyn nie przeliczania się treningu rowerowego i biegowego jeden do jednego. Oddech klatką piersiową, używając mięśni międzyżebrowych, wspomagany jest rytmicznym wybijaniem się i opadaniem oraz pracą barków.

 

Jakkolwiek obydwa typy treningu powodują indukcję poprawy parametrów krwi hipoksją, wzmocnienie mięśnia sercowego i układu oddechowego, to długie odstawienie roweru w kąt i przejście jedynie na bieganie nie poprawi nam wyników na rowerze! Ani odwrotnie. Natomiast skuteczne jest przeplatanie jednego i drugiego sposobu. Skłania ku temu kilka dostępnych naukowych argumentów.

 

Jazda na rowerze szosowym, w przeciwieństwie do biegania, ogranicza urazy mechaniczne i przyspieszenia działające na układ kostno-szkieletowy. Podczas biegania, każde wybicie się i wylądowanie, wiąże się z postawaniem mikrouszkodzeń kości, przyczepów mięśni i więzadeł. Jeśli częstość biegania jest odpowiednia, wiedzie to do przebudowy kostnej i zwiększenia masy kości. Odwleka osteoporozę, która może szybciej dopaść kolarza szosowego i wzmacnia ścięgna. Uodparnia na urazy.

 

Zbyt częste bieganie może, przeciwnie, wzmagać uszkodzenia, prowadząc nawet do złamań tzw. marszowych, kontuzji i naderwań ścięgien, więzadeł i przyczepów. Każda tkanka, uszkodzona, musi mieć czas i warunki do regeneracji. Tymi warunkami jest odpoczynek, albo jazda na rowerze, wraz z odpowiednim odżywaniem się. Z tej przyczyny obydwie dyscypliny sportu powinny być uprawiane razem.

 

Mówi się, że pływanie może zastępować kolarstwo. W pewnych warunkach tak. Na pewno umożliwia utrzymanie wydolności, powodując poprawę parametrów krwi. Biomechanika pracy podobna jak na rowerze z powodu braku dużych przyspieszeń, ale zupełnie inna pozycja i zaangażowane grupy mięśni. Pływanie jest ogólnorozwojowe, preferuje rozwój mięśni obręczy barkowej w przypadku większości styli. Niestety może powodować modyfikację jakości mięśnia, indukując przejście części włókien mięśniowych z typu I do typu II, obniżając długotrwale generowaną moc na rowerze.

 

Basen stanowi jednak dobrą możliwość relaksu po treningu, odciążając kark, kręgosłup lędźwiowy i rozciągniętą tylną grupę mięśni uda. To również sugeruje przeplatanie basenu, kolarstwa i biegów w przygotowaniu przedsezonowym i basenu i kolarstwa w najintensywniejszym etapie sezonu.

 

Jako student medycyny, nie powinienem wierzyć w kolorowe światełka, fizjoterapię, drgające wielowypustkowe nakładki, więc o tym nie napiszę. Być może jednak są ludzie o innym zdaniu. Tu wypada wspomnieć, że efekt placebo osiąga 30%, może więc dobrze w coś wierzyć. Wszystkich zapraszam jednak do dyskusji.

 

Niedługo postaram się napisać coś o treningu wysokościowym. Więcej ma mathmed.blox.pl

[mrmorty]

po raz kolejny dobra robota

[Megan23]

Naprawdę dobra. Wydaje się, że człowiek wie wszystko a jednak nie. Ten artykuł pewnie odpowie na wiele pytań związanych z treningiem: biegi, czy basen

[Franio]

Bardzo dobry artykuł jak i cały blog. Zagłębiam się w dalsze jego czytanie.