[pogadajmy] czyli co dziś robiłeś rowerowego - reaktywacja cz. 18

[impa]

Dziś: 93,11 km ze średnią 31,32 km/h

[Nikolaos]

Dziś 36 km

[siemalysy]

Wczoraj ok. 32 km po lesie przed pracą. Dziś wolne, plany były ambitne, ale deszcz nie pozwolił ich zrealizować. Cóż, może jutro się uda pokręcić [emoji605]

[KrissDeValnor]

Wczoraj niecałe 30 km po lesie - po pracy,po deszczu i w trakcie ( średnia > 23 - koło 26 " ).

 

Tak to jest,jak się wstaje wcześnie rano,a kręci się wieczorem na dobranoc,bo nie chciało się ruszyć d... podczas pogodnego weekendu.

 

Jak na warunki pogodowe / własne i tak było fajnie .

[Romero]

Dziś na wesoło, 40 km w tym 16 km w deszcz  

[parmenides]

Wczoraj na tanim stalowym złomku z Decathlonu, wolnobiegu 7rz, kołach 26" 2,1, bez SPd, w ciuchach cywilnych, zrobiłem w wietrze i na mokrej drodze swoją starą trasę przez las Kabacki 31-32 km z prędkością średnią 26,5 km/h. Naginałem się trochę. Muszę to powtórzyć przy bezwietrznej pogodzie i będąc dobrze ubranym. Kilometr do urwania, bo w nogach i płucach zapas był. Nie zabrałem nawet opaski hr, bo miała być przejażdżka w deszczu... A było jak zwykle.

Jutro planuje 150km na szosie. W weekend natomiast jazda rodzinna z synem. Może uda nam sie wybrać 2 razy po jakieś 20-25 km.

 

Pozdr

[impa]

Dziś: 70,65 km że średnią 31 km/h 

[Sansei6]

Piękne moknięcie rano do pracy, aż kolezanki pożałowały (miło jak ktoś się tak zatroszczy i choć dobrym słowem powita), jak zobaczyły w jakim stanie dojechałem, ale co tam banan na twarzy, bo dobrze sie jechało i nikt mnie nie ochlapał, tylko od deszczu mokry...  

[saint66]

Też miałem mokrą jazdę dziś ale nie żałuję [emoji4]

[pawel2208]

Pogoda wieczorem fajna, więc 30km przejechane

[Nikolaos]

36 km.

[siemalysy]

Wczoraj po południu wspólnie z narzeczoną ok. 22 km po lesie oczywiście tempem spokojnym :-)

 

[FigoiFago]

Dzisiaj pierwszy raz w życiu ponad 100 km. Wyszło 117 km

[parmenides]

96 km, avs 30 km/h.

[siemalysy]

Dziś wieczorem ~41 km i 450 m przewyższenia po lesie :-) [emoji605] Pogoda nawet dobra. Jak wychodziłem z domu było 18,5°C natomiast jak wróciłem 12,8°C [emoji296]

[Yumka]

Miała być godzina przejażdżki, ze względu na duuuużo obowiązków. Na rozjeździe silniejsze pole magnetyczne (takie magiczne, co to na aluminium działa) ściągnęło mnie w stronę wylotu z miasta. Wyszło 3 godziny jeżdżenia i 51 km. 

[tomek040982]

Nocne 44 kilometry z przyjaciółmi.  Tempo nie za duże ale nie ono  było najważniejsze. 3 godziny snu i zaraz do roboty ale fajnie było.

[Odi]

W najbliższą niedzielę miałem zamiar wystartować w maratonie w Wyrzysku, jednak wczoraj sam się z tej imprezy wykluczyłem. Wybrałem się na ostatni przed zawodami ostry trening w terenie. Nikomu nie pasowało żeby ze mną jechać więc ruszyłem sam. Po dojeździe w miejsce docelowego rycia zrobiłem kilka ciekawych pętelek na pełnym ogniu. Chciałem zjechać z bardzo stromego, trudnego technicznie zjazdu. Podjechać da się go z wielkim trudem i maksymalnym tętnem, zjechać z dużą pomocą hamulców. Stromizna jest ogromna, prędkości nabiera się błyskawicznie. W połowie wystaje z ziemi wielki okrągły kamień, taki zakopany globus wielkości koła samochodowego. Momentalnie zacząłem się rozpędzać i nie wiem co mnie podkusiło, żeby spojrzeć na licznik. Jak mój wzrok wrócił na ścieżkę ogromny kamień zbliżał się do mnie z prędkością sugerującą wielkie nieszczęście. Na ratunek nie było szans. Odbiłem w bok na tyle na ile się dało i kamlota pokonałem w niższym punkcie z ogromną prędkością. Wylądowałem próbując ostro hamować. Niestety byłem już poza ścieżką bez szans na powrót. Gruba warstwa suchych liści z gałęziami, nierówności, prędkość... fik jakoś z ukosa przez kierę. Całym impetem barkiem w ziemię, poprawiając jeszcze potylicą po podłożu i sunąc dobre kilka metrów. Leżę. Leżę. Leżę. Żebym tylko mógł ruszać kończynami myślę. Podnoszę się obolały. Spoglądam na rower. To był zdecydowanie dzwon życia, pierwszy raz pomyślałem "kij z rowerem, byle mi się nic nie stało". Bark boli potwornie, ręki do góry nie podniosę. Trzeba się pozbierać i doczłapać 20 km do domu. Oglądam sprzęt. Tylne koło od uderzenia w kamień dostało lekkiego bicia, tragedii nie ma, bez problemu do wycentrowania. Róg stracił korek, po chwili znajduję gdzieś w liściach. O! Brakuje jeszcze tylnej lampki. Po kilku minutach udaje mi się ją zlokalizować, niestety uchwyt połamany. Siodło i kierownica lekko wykręcone w bok, poprawiam. Cierpiący ostrożnie wsiadam na rower. Po kilometrze stwierdzam niemałą ilość krwi na nodze pochodzącą z rozcięcia koło kolana. Przemywam wodą z bidonu, zaciskam zęby i liczę, że uda mi się wrócić. Po dotarciu do domu stwierdzam jeszcze rozprute spodenki. Brat pomaga mi wnieść rower i zawozi mnie na pogotowie. 2 godziny, seria zdjęć (bark, szyjny odcinek kręgosłupa, głowa), oględziny lekarza i oddycham z ulgą. Nie ma złamania. Boli potwornie. Prawą ręką nie jestem w stanie podnieść telefonu do ucha. Boleć może długo, ale najważniejsze, że obyło się bez gipsu i historia i tak dobrze się skończyła. Nauczka bardzo bolesna, ale wyciągam wnioski. Jazda w terenie samemu to nienajlepszy pomysł, a jeśli już to należy zachować daleko idącą ostrożność i nie dać ponieść się emocjom. Kolejna sprawa, która mnie przeraziła, a uświadomiłem sobie to znacznie później - w miejscu zdarzenia w promieniu 1-2 km nie ma zasięgu, więc jeśli stałoby się coś poważniejszego to leżałbym w tym lesie, aż by mnie robaki zjadły. Z niedzielnego maratonu nic nie będzie, byle tylko ból szybko minął, bo chcę wrócić na rower Uważajcie na siebie.

[Rocky98]

Dziś 28km.

[Ychu]

Odi

Ale się rozpisałeś. Dobrze że chociaż dojechałeś do domu i nie zemdlałeś tam bo było by źle. Czasem ciężko zapanować nad emocjami to prawda i sam nie raz się o tym przekonałem a ciągle popełniam te same błędy 

 

Przy okazji chyba dziś złamałem ząb na korbie lub wolnobiegu , nie oglądałem tego jeszcze bo mi się już nie chciało. Ruszam z podwórka normalnie , powoli i nagle coś strzeliło , myślę sobie "co jest" ale już pojechałem do tego marketu. Start odbywał się na 2x6 więc raczej ciężko nie miał. Jutro zobaczę co to było to się pochwale

[Nikolaos]

Dziś rekreacja tylko 8 km. z synkami, choć dla nich to była mega wyprawa

[impa]

Dziś: 69,5 km ze średnią 29,8 km/h

[PanRowerek]

Siemka.

 

Dziś: około 30 km, w około 3 godziny i 30 minut. Średnia około 13km/h.

Dla jednych mało, dla mnie pierwszy poważniejszy dystans, w mojej rowerowej przygodzie.

 

Pozdrawiam.

[Izka]

W najbliższą niedzielę miałem zamiar wystartować w maratonie w Wyrzysku, jednak wczoraj sam się z tej imprezy wykluczyłem. Wybrałem się na ostatni przed zawodami ostry trening w terenie. Nikomu nie pasowało żeby ze mną jechać więc ruszyłem sam. Po dojeździe w miejsce docelowego rycia zrobiłem kilka ciekawych pętelek na pełnym ogniu. Chciałem zjechać z bardzo stromego, trudnego technicznie zjazdu. Podjechać da się go z wielkim trudem i maksymalnym tętnem, zjechać z dużą pomocą hamulców. Stromizna jest ogromna, prędkości nabiera się błyskawicznie. W połowie wystaje z ziemi wielki okrągły kamień, taki zakopany globus wielkości koła samochodowego. Momentalnie zacząłem się rozpędzać i nie wiem co mnie podkusiło, żeby spojrzeć na licznik. Jak mój wzrok wrócił na ścieżkę ogromny kamień zbliżał się do mnie z prędkością sugerującą wielkie nieszczęście. Na ratunek nie było szans. Odbiłem w bok na tyle na ile się dało i kamlota pokonałem w niższym punkcie z ogromną prędkością. Wylądowałem próbując ostro hamować. Niestety byłem już poza ścieżką bez szans na powrót. Gruba warstwa suchych liści z gałęziami, nierówności, prędkość... fik jakoś z ukosa przez kierę. Całym impetem barkiem w ziemię, poprawiając jeszcze potylicą po podłożu i sunąc dobre kilka metrów. Leżę. Leżę. Leżę. Żebym tylko mógł ruszać kończynami myślę. Podnoszę się obolały. Spoglądam na rower. To był zdecydowanie dzwon życia, pierwszy raz pomyślałem "kij z rowerem, byle mi się nic nie stało". Bark boli potwornie, ręki do góry nie podniosę. Trzeba się pozbierać i doczłapać 20 km do domu. Oglądam sprzęt. Tylne koło od uderzenia w kamień dostało lekkiego bicia, tragedii nie ma, bez problemu do wycentrowania. Róg stracił korek, po chwili znajduję gdzieś w liściach. O! Brakuje jeszcze tylnej lampki. Po kilku minutach udaje mi się ją zlokalizować, niestety uchwyt połamany. Siodło i kierownica lekko wykręcone w bok, poprawiam. Cierpiący ostrożnie wsiadam na rower. Po kilometrze stwierdzam niemałą ilość krwi na nodze pochodzącą z rozcięcia koło kolana. Przemywam wodą z bidonu, zaciskam zęby i liczę, że uda mi się wrócić. Po dotarciu do domu stwierdzam jeszcze rozprute spodenki. Brat pomaga mi wnieść rower i zawozi mnie na pogotowie. 2 godziny, seria zdjęć (bark, szyjny odcinek kręgosłupa, głowa), oględziny lekarza i oddycham z ulgą. Nie ma złamania. Boli potwornie. Prawą ręką nie jestem w stanie podnieść telefonu do ucha. Boleć może długo, ale najważniejsze, że obyło się bez gipsu i historia i tak dobrze się skończyła. Nauczka bardzo bolesna, ale wyciągam wnioski. Jazda w terenie samemu to nienajlepszy pomysł, a jeśli już to należy zachować daleko idącą ostrożność i nie dać ponieść się emocjom. Kolejna sprawa, która mnie przeraziła, a uświadomiłem sobie to znacznie później - w miejscu zdarzenia w promieniu 1-2 km nie ma zasięgu, więc jeśli stałoby się coś poważniejszego to leżałbym w tym lesie, aż by mnie robaki zjadły. Z niedzielnego maratonu nic nie będzie, byle tylko ból szybko minął, bo chcę wrócić na rower Uważajcie na siebie.

Jestem pod wrażeniem. Bardzo dobrze opisana historia, z pisarskim nerwem. Wyobraziłam sobie jak pędzisz na ten kamień. Prócz tego wyciągnięte wnioski na przyszłość. No i że nic poważniejszego się nie stało, to najważniejsze.

Robaki to by cię nie zjadły, ale co innego mogłoby podgryźć.

Przypomniała mi się reklama, nazwijmy to, czujnika, który przyczepia się do kasku i który informuje kogoś w domu jak po wypadku leżysz nieprzytomny w środku lasu. Tylko, że ten czujnik i tak powiązany jest z komórką, więc w Twojej sytuacji i tak nie pomógłby, gdybyś zaległ w lesie na dłużej.

Edytowane 30 Maja 2015 przez Izka

[parmenides]

Wczoraj z żoną 48 km pięknymi drogami przy wale nad Wisłą. Avs ok 21km/h. Fajne tętno średnie mi wyszło: 94 bpm;) normalnie na takie przejażdżki nie biorę opaski hr, a często i w ogóle żadnego licznika. Także nie wiedziałem nawet jak wali serce podczas takich jazd.

 

Dzisiaj nic, zabrałem chłopców na boisko i graliśmy w piłkę 2 h. Potem obejrzałem najładniejszy etap tegorocznego Giro. Jutro z synem planujemy małe rowery - jakieś 20-30 km.