Trochę współczuję, ale używając lemondki do jazdy po mieście trochę się jednak prosiłeś.

Niestety jeżdżąc rowerem trzeba mieć oczy na około głowy i jedno..., rower z punktu widzenia kierowcy jest zupełnie innym obiektem. Znacznie trudniej nas zauważyć, szczególnie jeżeli ktoś lekkomyślnie podchodzi od bezpieczeństwa. W ciągu 3-letniej historii dojazdów do pracy miałem bardzo wiele niebezpiecznych sytuacji, właśnie tego typu. Uratowało mnie jedynie to, że na skrzyżowania wjeżdżam asekuracyjnie. O zgrozo wielu rowerzystów robi zupełnie inaczej. Zielone światło traktują jako tarczę, która ich ochroni przed wszelkim złem tego świata. Nie rzadko spotykam się z sytuacjami, gdy rowerzysta świadomie wbija wprost pod koła samochodu, który ewidentnie nie ustąpi pierwszeństwa. Zastanawiam się wtedy, co takimi ludźmi kieruje...

No tak. Trzeba przyznać że lemondka to ewidentnie mój błąd. 

A co do asekuracji to powiem Ci że też miałem wrażenie że jeżdżę w miarę bezpiecznie, w końcu przez 6 lat nic poważniejszego mi się nie stało. Jednak Warszawskie drogi są parszywe. To był wyjazd z niby nic nie znaczącej uliczki, a też trzeba było uważać. Trochę jednak to zabija przyjemność z jazdy, taka smutna prawda. 

Ale mimo wszystko powoli tęsknię do dojazdów rowerem do pracy...

A co do dziwnych ludzi to mnie najbardziej irytują (zazwyczaj na ostrych) osoby uprawiający slalom między wolno poruszającymi się samochodami w korku....