Ja pierwszego dnia miałem taki typowy przypadek chyba... Wsiadłem na rower, uradowany jak dziecko przekręciłem 40km. Wracam na parking powolutku, świadomie przymierzam się do zejścia z roweru - wypinam prawą stopę...zatrzymuję się powolutku, powolutku i stawiam stopę na ziemi... Ale zapomniałem że moją dominującą stopą jest prawa, więc odruchem to ją zostawiam na pedałach żeby móc szybko ruszyć np. ze strzyżowania a to stopę LEWĄ zawsze stawiam na ziemi. Tym raziem też postawiłem, ale razem z sobą i całym rowerem. Nic mi się nie stało, do końca trzymałem kierownicę krzycząc jak bohater kreskówki położyłem się na ziemi. Kiedy zorientowałem się co się stało, wybuchnąłem gromkim śmiechem. Pozbierałem się z ziemi, otrzepałem, zjadłem coś i wróciłem na trasę. Przez następne 2 godziny co jakiś czas wybuchałem śmiechem przypominając sobie swoją głupotę. Drugiego dnia już się nie smiałem, bo walnięcie było potężne. Dłoń mam fioletową, nic nie złamane, bo wyłbym z bólu, ale raczej obite, kciuk lekko sztywny. Kolano obite, kostka sztywna. Dobrze że i tak planowałem rower do serwisu oddać na parę dni do przeglądu i regulacji, to zdążę się przed weekendem wykurować.

Jak to się stało? Jadąc szybko chciałeś ściągnąć nogi z pedałów? Zahaczyłeś o coś?

Głupi upadek w sumie - jechałem może z 15-20km/h w terenie, wjechałem po płaskim w zakręt, było trochę mokrego żwiru - tył uciekł porządnie i już wiedziałem że się nie wybronię, na platformach po prostu zacisnąłbym hamulce do oporu wytracając tyle prędkości ile się da i wylądował na nogach - mając je zapięte w spd nie zdążyłem się wypiąć - poleciałem całym ciężarem w lewo - broniąc twarz, przyjąłem większość impetu w dłoń i kolano. Dzisiaj odkręciłem pedały do oporu - chyba skutecznie bo dziś jeździłem po podmokłych, zarośniętych ścieżkach w lesie i 2x musiałem się dla pewności wypiąć i wypinałem się elegancko - efektem ubocznym jest lekkie stukanie bloków w pedałach w czasie normalnej jazdy - słychać że luźniej siedzą.

dzisiaj znów leżałem 2x z powodu niewypięcia się z spd, ale tym razem za każdym razem w miękki, mokry piach w którym po prostu zakopywały się moje cieniutkie oponki. Nawet przyjemnie się upadało, cierpiała tylko moja duma